ва́спа́н, ‑а, м.
Уст. Форма ветлівага звароту да мужчыны ў шляхечым асяроддзі; ваша міласць. [Антось:] — Ну, што нам васпан сказаць мае? [Марцін:] — Наказ прынёс я да васпана. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)