варагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак.
Разм. Быць у непрыязных адносінах. [Ціток:] — Не дай божа, ці ж мы ўвесь век з табою варагаваць будзем? Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)