ваяўнічасць, ‑і, ж.
Уласцівасць ваяўнічага. Сінякі распісалі ўвесь твар генерала, што, аднак, ніколькі не дадавала яму ні ваяўнічасці, ні генеральскай велічы. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)