вахмістр, ‑а,
1. Вышэйшае салдацкае званне ў кавалерыі старой рускай арміі, адпаведнае званню фельдфебеля ў пяхоце.
2. Той, хто меў гэта званне.
[Ад ням. Wachtmeister.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вахмістр, ‑а,
1. Вышэйшае салдацкае званне ў кавалерыі старой рускай арміі, адпаведнае званню фельдфебеля ў пяхоце.
2. Той, хто меў гэта званне.
[Ад ням. Wachtmeister.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)