вачаня́ты, ‑нят; адз. неўжыв.
Разм. Памянш.-ласк. да вочы. Сашка, прыціскаючыся бледнай шчакой да шурпатай дзедавай рукі, толькі зыркаў чорнымі вачанятамі. Капусцін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)