узлахма́ціць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маніць; зак., што.
Разм. Зрабіць лахматым; ускалмаціць, ускудлаціць. Узлахмаціць шэрсць. □ Я ўзлахмаціў яму грыўку, якая паспела выгараць на сонцы, і пайшоў. Радкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)