увасабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., што.

1. Незак. да увасобіць.

2. Быць увасабленнем якіх‑н. якасцей. [Вобраз Паддубнага] ўвасабляе лепшыя рысы рэвалюцыянера-падпольшчыка, арганізатара і кіраўніка мае. Хромчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)