увага, ‑і, ДМ увазе, ж.
1. Сканцэнтраванасць думак, зроку, слыху на чым‑н., накіраванасць думак. Накіраваць сваю ўвагу на вучобу. ▪ У апошнія дні [Туравец] з вялікай увагай слухаў радыё, адчуваючы, што вось-вось падыходзяць дні вялікіх падзей. Мележ. Востры боль прайшоў ужо, чалавек расплюшчыў вочы і, здаецца, упершыню з увагай агледзеў палату і сваіх суседзяў. Быкаў. І вось .. [Краўчанка] апынуўся на вуліцах сталіцы; ягоная ўвага штохвілінна пераключалася то на новых людзей, то на цікавыя будынкі, то на вітрыны магазінаў. Мікуліч.
2. Клапатлівыя, чулыя адносіны, прыхільнасць да каго‑, чаго‑н. Карыстацца ўвагай. Сяброўская ўвага. ▪ Увагу бачаць нашага народа Будаўнікі вялікіх пабудоў. Астрэйка. [Праца дырэктара] патрабавала ўвагі да сотні вялікіх і дробных спраў. Чорны. Юрку не падабаліся ні матчыны клопаты, ні яе празмерная ўвага. Карпаў. // Цікавасць, якая праяўляецца да каго‑, чаго‑н. Не выпадковай уяўляецца цяперашняя ўвага да жанру паэмы: сам час хіне да эпічнай размовы. Лужанін. Сонца схіляецца да захаду, а пакупнікоў, вартых увагі, усё няма. Самуйлёнак.
3. Дадатковае тлумачэнне да тэксту; заўвага.
•••
Браць (узяць) пад увагу гл. браць.
Быць у цэнтры ўвагі гл. цэнтр.
Варты (заслугоўвае) увагі — важны, каштоўны, які заслугоўвае клопатаў.
Выпусціць з-пад увагі гл. выпусціць.
Звярнуць на сябе ўвагу гл. звярнуць.
Звярнуць увагу каго на каго-што гл. звярнуць.
Звярнуць увагу па каго-што гл. звярнуць.
Мецца на ўвазе гл. мецца 1.
Мець на ўвазе гл. мець.
Нуль увагі гл. нуль.
Прыняць пад увагу гл. прыняць.
Прыцягнуць увагу гл. прыцягнуць.
Увага! — просьба, загад засяродзіцца, выслухаць і пад.