утрыма́нне 1, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрымаць ​1.

2. Утрыманая сума. Памеры ўтрымання з заработкаў.

утрыма́нне 2, ‑я, н.

1. Забеспячэнне каго‑н. сродкамі для існавання, ежай, кармамі. Браць на сваё ўтрыманне. Мець на ўтрыманні дзяцей. □ З другой палучкі Анатоль выслаў.. першыя дзвесце рублёў на ўтрыманне сына. Пальчэўскі.

2. Наяўнасць якога‑н. рэчыва ў складзе чаго‑н., колькасць такога рэчыва. Утрыманне золата ў народзе. □ Планета мела атмасферу з даволі высокім утрыманнем кіслароду. Шыцік.

•••

Бесстаночнае ўтрыманне жывёлы — утрыманне жывёлы ў агульным, не разгароджаным на праварыны памяшканні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)