Verbum

утрамбава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад утрамбаваць.

2. у знач. прым. Шчыльны, гладкі, убіты. Шафёр гнаў машыну па беразе, проста па ўтрамбаваным пяску, па прыбойных лужынах — аж разляталася вада. Караткевіч.