усепадда́нейшы, ‑ая, ‑ае.
Уст. Які падаецца з вернападданніцкімі пачуццямі (эпітэт, які ўжываўся ў афіцыйных дакладах, просьбах і пад. пры звароце да цара). Усепадданейшае данясенне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)