упрасці, упраду, упрадзеш, упрадзе; упрадзём, упрадзяце, упрадуць; пр. упраў, упрала; зак., што.

1. Крадучы, укруціць, усукаць што‑н. у што‑н. Упрасці шоўк у воўну.

2. (пераважна з адмоўем «не»). Здолець спрасці што‑н. Пянька жорсткая, не ўпрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)