Абл. Утаропіцца. Дзед з цікаўнасцю ўперыўся на ўнука.Шынклер.[Мікола] глядзеў на .. [маці] ўпаўшымі, зашклёнымі ад слёз вачыма, а пасля павярнуўся на спіну, уперыўся зрокам у столь і нешта думаў...Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)