упа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

1. Парачы, згатаваць, давесці да патрэбнага стану. Упарыць рэпу.

2. Увагнаць у пот цяжкай, напружанай працай; стаміць. // Узмыліць. Упарыць каня хуткай яздой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)