упалі́ць, упалю, упаліш, упаліць; зак., што.

Прымусіць гарэць, загарэцца. Ледзь упаліў сырыя дровы.

•••

Упаліць штуку — тое, што і адпаліць штуку (гл. адпаліць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)