упадачнік, ‑а, м.

1. Выразнік эпохі ўпадку ў якой‑н. галіне грамадскага жыцця.

2. Разм. Той, хто паддаўся ўпадніцкім настроям.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)