унтэрто́н, ‑у, м.
Спец. Тон, які ўваходзіць у састаў складанага гуку, больш нізкі, чым асноўны, а таксама дадатковы нізкі тон.
[Ад ням. Unterton.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)