унія́т, ‑а, М ‑яце, м.

Паслядоўнік уніі (у 2 знач.); той, хто прытрымліваецца грэка-каталіцкага веравызнання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)