улюбі́ць, улюблю, улюбіш, улюбіць; зак., каго-што.

1. Прымусіць каго‑н. пакахаць сябе. Дзяўчына ўлюбіла ў сябе хлопца.

2. Разм. Палюбіць што‑н., захапіцца чым‑н. Я ўлюбіў кнігі з дзяцінства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)