уко́рмленасць, ‑і, ж.

Стан арганізма (звычайна жывёлы) у залежнасці ад кармлення; сытасць. Сярэдняя ўкормленасць. Вышэйшая ўкормленасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)