укалупі́ць, ‑луплю, ‑лупіш, ‑лупіць; зак., што.

Тое, што і укалупнуць. Укалупіць гной сахаром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)