уязны, ‑ая, ‑ое.
Які служыць, прызначаны для ўезду. Уязныя вароты. ▪ Асталіся руіны касцельнай вежы, захаваліся ўязная брама і фасадная частка кляштара. «Помнікі».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)