угамані́ць, ‑маню, ‑моніш, ‑моніць; зак., каго-што.
Разм. Супакоіць, суняць. Радасці не было канца, ледзь угаманілі людзей. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)