удо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Птушка сямейства ўдодавых са стракатым апярэннем, веерападобным чубам і доўгай загнутай уніз дзюбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)