тытаніт, ‑у, М ‑ніце, м.

Мінерал бурага, жоўтага ці зеленаватага колеру, які сустракаецца ў выглядзе дробных зярнят ці крышталяў і выкарыстоўваецца для атрымання тытану 2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)