трылабі́т, ‑а, М ‑біце, м.

Выкапнёвая дыхаючая жабрамі членістаногая жывёліна, якая жыла ў палеазойскую эру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)