труве́р, ‑а, м.

Французскі сярэдневяковы прыдворны паэт-спявак, які іншы раз пісаў аповесці і куртуазныя раманы.

[Фр. toruvére ад trouver — знаходзіць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)