трохгра́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае тры грані. Трохгранны напільнік.
2. Спец. Які ўтвораны перасячэннем трох граней, што праходзяць цераз адну кропку. Трохгранны вугал.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)