трэнь-брэ́нь, выкл.

Ужываецца гукапераймальна для абазначэння гучання шчыпковых музычных інструментаў, а таксама ігры на іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)