трапятлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і трапяткі (у 1 знач.). [Васіль і Марына] селі на .. [калоду], пад трапятлівую засень таполі, прасвечанай зіхоткімі пералівамі месячнага святла. «ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)