транспарці́р, ‑а, м.

Прыбор для чарчэння ў выглядзе падзеленага на градусы паўкруга і лінейкі, які служыць для пабудовы вуглоў і іх вымярэння.

[Фр. transporteur ад лац. transporto — пераношу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)