тра́ктар, ‑а; мн. трактары, ‑оў; м.

Самаходная машына для перамяшчэння, прывядзення ў дзеянне сельскагаспадарчых і іншых прылад. Гусенічны трактар. Тралёвачны трактар, сз Ад вясны вясёлай, ранняй Да восені позняй Пяе поле трактарамі Весела, пагрозна. Купала. Следам другі трактар плугам-волатам выварочваў балотнае нутро на паўметра. Дуброўскі.

[Лац. tractor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)