тэтраэдр, ‑а, м.

Спец. Правільны чатырохграннік, кожная грань якога мае форму трохвугольніка.

[Грэч. tetráedron ад tetra — у складаных словах — чатыры і hédra — аснова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)