тэтані́я, ‑і, ж.

Захворванне, якое характарызуецца павышанай узбуджальнасцю, сутаргавымі прыпадкамі і расстройствамі нервовай сістэмы, звязанымі з нізкім утрыманнем кальцыю ў крыві.

[Ад грэч. tétanos — напружанне, сутарга.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)