тэрміні́зм, ‑у, м.
Спец. Ідэалістычнае філасофскае вучэнне, якое сцвярджае, што агульныя паняцці — гэта словы, якія не маюць адпаведнасцей у аб’ектыўнай рэальнасці.
[Ад лац. terminus — слова, тэрмін.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)