танзу́ра, ‑ы, ж.

Выбрытае месца на макаўцы галавы ў духоўных каталіцкіх асоб.

[Ад лац. tonsura — стрыжка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)