та́нгенс, ‑а,
Адна з трыганаметрычных функцый вострага вугла, якая раўняецца (у прамавугольным трохвугольніку) адносіне катэта, што ляжыць супраць дадзенага вострага вугла, да другога катэта.
[Ад лац. tangens — які датыкаецца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)