суплетывізм, ‑а, м.

Формаўтварэнне слоў, цесна звязаных адзінствам лексічнага значэння, але з рознай марфалагічнай структурай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)