су́фікс, ‑а,
Частка слова, якая стаіць паміж коранем і канчаткам і надае слову асобны сэнс у параўнанні з іншымі аднакарэннымі словамі.
[Ад лац. suffixus — прымацаваны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
су́фікс, ‑а,
Частка слова, якая стаіць паміж коранем і канчаткам і надае слову асобны сэнс у параўнанні з іншымі аднакарэннымі словамі.
[Ад лац. suffixus — прымацаваны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)