Verbum

стымулю́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад стымуляваць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які з’яўляецца стымулам. Стымулюючая роля. □ Выкладанне .. граматыкі, рыторыкі, піітыкі і дыялектыкі з’явілася стымулюючым фактарам для насычэння мовы навучэнцаў іншамоўнымі словамі, што не магло не адлюстравацца і ў пісьменнасці. Жураўскі.

3. Дзеепрысл. незак. ад стымуляваць.