структуралі́зм, ‑у
1. Напрамак у навуцы, які апісвае аб’ект як сістэму элементаў.
2. Адзін з напрамкаў у мовазнаўстве, які разглядае структуру мовы як цэласную сістэму адносін моўных адзінак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)