сталя́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
Разм. Тое, што і сталярнічаць. [Марцін] па-звычайнаму займаўся ўсім пакрысе: шыў, сталярыў, ладзіў коміны і печы. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)