сталакты́т, ‑а,
Вапняковае ўтварэнне на столі і сценах пячор, якое ўзнікае ад прасочвання і выпарання вады, насычанай кальцыем і вуглякіслым газам.
[Ад грэч. stalaktos — які капае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сталакты́т, ‑а,
Вапняковае ўтварэнне на столі і сценах пячор, якое ўзнікае ад прасочвання і выпарання вады, насычанай кальцыем і вуглякіслым газам.
[Ад грэч. stalaktos — які капае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)