сталагмі́т, ‑а, М ‑міце, м.

Вапняковае ўтварэнне на дне пячор, якое ўзнікае пры падзенні капель вады, насычанай кальцыем і вуглякіслым газам.

[Ад грэч. stalagma — капля.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)