стафілако́к, ‑а,
Род хваробатворных бактэрый, якія пры размнажэнні ўтвараюць аб’яднанні шарападобных клетак накшталт вінаградных тронак.
[Ад грэч. staphylē — гронка і kokkos — зерне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)