стабілізатар, ‑а,
1. Прыстасаванне або прыбор для надання целу ўстойлівасці ў час руху.
2. Прыстасаванне для падтрымання пастаянства якой‑н. велічыні.
3. Рэчыва, якое затрымлівае працэс змянення якога‑н. іншага рэчыва, саставу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)