спіры́т, ‑а, М ‑рыце, м.

Той, хто верыць у магчымасць зносін з душамі памёршых; той, хто займаецца спірытызмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)