слабо́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Уст.
1. Памянш. да слабада (у 3 знач.).
2. Пасёлак каля горада; прыгарад. На другім канцы горада, каля гліністага яру, стаіць слабодка Ганчароўка. Багдановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)