скуфе́йка, ‑і, ДМ ‑фейцы; Р мн. ‑феек; ж.
Памянш. да скуф’я; тое, што і скуф’я. Сівому манаху памагае малады, з рэдкай русай бародкай.. Абодва манахі ў белых палатняных падрасніках і ў чорных шапках-скуфейках. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)