скрыпіца, ‑ы, ж.
Разм. Скрыпка. А скрыпіца галасіла Смутнай восені дажджом, Адчувалася ў ёй сіла, Што лілася ручаём. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)